In het langjarige experiment ‘Clever Cover Cropping’ rond het effect van groenbemesters op bodembiologie en koolstofvastlegging werden kleinere verschillen tussen de groenbemesters gevonden dan verwacht. Wel was er een ander verrassend resultaat.
Het lange-termijn experiment ‘Clever Cover Cropping’ is in 2016 opgezet op een zandgrond in Wageningen door NIOO-KNAW en WUR. In dit project werden de effecten bestudeerd van de teelt van enkelvoudige groenbemesters of mengsels van maximaal 3 groenbemesters op het wegvangen van stikstof en/of het optreden van denitrificatie.
Omdat in het experiment geen organische bemesting werd gegeven konden de groenbemesters in de vierjarige rotatie met granen en aardappelen ook van belang zijn voor de opbouw van bodem organische stof. En daarmee sloot het experiment prima aan bij een onderzoeksvraag van het EJP Soil programma naar de impact van duurzaam bodembeheer op de bodembiologie en koolstofvastlegging. Deze vraag werd opgepakt binnen de EJP SOIL projecten AgroEcoSeqC en EnergyLink.
Biomassa vaststellen
De consortia van beide projecten brachten meerdere lange-termijn experimenten in. In al deze experimenten werd een breed scala aan bodembiologische indicatoren gemeten door WUR en de Europese partners. Specifiek voor het Wageningse experiment werd de biomassa vastgesteld van de individuele groenbemesters en de mengsels. Ook werd in het lab nagegaan hoe snel de groenbemesters afbreken in deze zandgrond. De gegevens werden gebruikt voor schattingen van de koolstofvastlegging met het ROTHC-model.
(Niet) verrassende resultaten
De meetgegevens lieten voor een paar bodembiologische indicatoren verschillen zien tussen de groenbemesters maar die waren niet zo groot als vooraf was verwacht. Een vergelijkbaar resultaat werd gevonden bij de andere Europese lange-termijn experimenten waarin groenbemesters werden gebruikt. Maar de modelberekeningen voor het Wageningse experiment lieten nog een ander resultaat zien: twee bodembiologische indicatoren bleken aanknopingspunten te bieden voor een verbetering van het model voor de koolstofvastlegging. Het gaat om twee enzymen met een rol bij de mineralisatie in de bodem. Mede hierdoor luidde het bevredigende eindresultaat: eerdere schattingen van koolstofvastlegging met dit model hoeven niet te worden aangepast op grond van de nieuwe data, maar er is wel een kans op verbetering van het gebruikte model.
Meer informatie: Marjoleine Hanegraaf.